چرا شخصیت خوب مهم است؟
به گفته وارن ساسمن مورخ و محقق در کتاب فرهنگ به عنوان تاریخ، استفاده از عبارت «شخصیت خوب» در قرن نوزدهم به اوج خود رسید.
ساسمن می گوید: «شخصیت یک کلمه و مفهوم کلیدی در واژگان روزمره انگلیسی ها و آمریکایی ها بود. و از نظر جامعه آنقدر مهم بود که یکی از مولفه های اصلی هویت یک فرد به شمار می رفت».
اما همه چیز به آرامی در قرن بیستم تغییر کرد زیرا ما از یک جامعه تولیدی به یک جامعه مصرف کننده تغییر کردیم. در نتیجه تأکید و تمرکز بر فضیلت و نیکی جای خود را به توجه و تمرکز بر نفس و دارایی های مادی داد.
ساسمن می گوید: «چشم انداز از خود گذشتگی به تدریج جای خود را به خودآگاهی داد.
پرورش خصوصیات فردی و تأثیر و ادراک بیرونی مهمتر از تزکیه قلب و فکر و اعمال پاک و نیک بود.
در عصر آزار و اذیت سایبری و اختلافات سیاسی، به نظر می رسد ویژگی های شخصیتی خوب معنای خود را از دست داده اند.