تاریخچه مصرف چوب در ایران
در کاوش های باستان شناسی انجام شده در تپه چراغعلی، مجسمه چوبی یک گاو و یک گاو نر آهنی یافت شد که نشان دهنده نجاری در هزاره دوم و یکم قبل از میلاد است. بدون شک درخت در آن زمان نقش مهمی در این سرزمین داشت. داریوش در فرمان تأسیس شهر شوش می گوید: «از گندرا و کرمانیا تخته و چوب آوردند)». کلمه (یاکا) در زبان فارسی درخت ژاک است که دارای چوب قهوه ای و سخت است. از این نقش برجسته کاخ آپادانا در دوره هخامنشی مشخص می شود که این چوب برای استفاده عملی و تزئینی مادها نیز مورد استفاده قرار می گرفته است. بخشی از این نقش برجسته یک درباری مادها را نشان می دهد که صندلی چوبی را حمل می کند که مربوط به قرن پنجم قبل از میلاد است.
به طور کلی از چوب در بناهای مساجد و گلدستهها، مدارس، کاخها، بازارها، دکاکین، حجرهها و کاروانسراها و... استفاده میشود.