محصولات پتروشیمی

پادشاهی متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی[1] (به انگلیسی: The United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland)، که بریتانیا یا بریتانیا (بریتانیا) نیز نامیده می‌شود، یک کشور مستقل است و کشور بین قاره ای واقع در شمال واقع در غرب قاره اروپا. بریتانیا یکی از مهمترین بازیگران سیاست و اقتصاد جهانی و یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان است. بریتانیا شامل انگلستان، اسکاتلند و ولز است که مجموعاً جزیره بریتانیای کبیر را تشکیل می دهند و ایرلند شمالی که در شمال شرقی جزیره ایرلند قرار دارد. لندن پایتخت و بزرگترین شهر بریتانیا و انگلستان است. بریتانیای کبیر از غرب و شمال توسط اقیانوس اطلس، از شرق با دریای شمال، از جنوب با کانال مانش و از غرب با دریای ایرلند احاطه شده است. مساحت بریتانیا 243610 کیلومتر مربع است و طبق برآورد سال 2022 نزدیک به 67 میلیون نفر جمعیت دارد.

نظام سیاسی بریتانیا یک نظام سلطنتی مشروطه مبتنی بر سیستم وست مینستر است که مرکز آن شهر لندن است. نظام سیاسی بریتانیا دارای شش نوع انتخابات است که اعضای پارلمان، کابینه، مقامات محلی، نمایندگان بریتانیا در اتحادیه اروپا، شهرداری ها و کمیسران پلیس را انتخاب می کنند. سه کشور اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی دولت‌های مستقل خود را دارند که با قدرت‌های مختلف در چهار پایتخت ادینبورگ، کاردیف و بلفاست اداره می‌شوند. اگرچه جزایر گرنزی، جرسی و مین وابسته به بریتانیا هستند، اما بخشی از آن نیستند.

پادشاهی بریتانیای کبیر با اتحاد دو پادشاهی مستقل به نام‌های اسکاتلند و انگلستان شکل گرفت. در سال 1707، دو پارلمان مستقل اسکاتلند و انگلستان تصمیم به ادغام و ایجاد پادشاهی بریتانیا بر اساس یک توافقنامه سیاسی به نام "پیمان اتحادیه انگلستان و اسکاتلند" گرفتند. در سال 1800، بر اساس توافقنامه و اقدامات دوجانبه پارلمان ایرلند، ایرلند با پادشاهی بریتانیای کبیر متحد شد و پادشاهی متحده بریتانیا و ایرلند تأسیس شد که تا زمان خروج ایرلند در سال 1922 وجود داشت. با جدا شدن بخش زیادی از ایرلند. ، نام رسمی آن که شامل چهار کشور انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی بود، در نهایت به پادشاهی متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی تغییر یافت. بریتانیا 14 قلمرو برون مرزی و 53 قلمرو مشترک المنافع دارد. این سرزمین ها بقایای امپراتوری بریتانیا هستند. این امپراتوری که بزرگترین امپراتوری تاریخ محسوب می شود، در اوج خود در قرن های 19 و 20 تقریباً یک چهارم زمین را تحت کنترل داشت. تاثیر استعمار بریتانیا را می توان در زبان انگلیسی، فرهنگ بریتانیا و سیستم های حقوقی مستعمرات سابق امپراتوری مشاهده کرد.

بریتانیا یک کشور توسعه یافته است و ششمین اقتصاد بزرگ جهان بر اساس تولید ناخالص داخلی و هشتمین اقتصاد بزرگ جهان بر اساس برابری قدرت خرید است. بریتانیا اولین کشور صنعتی جهان بود و در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم یک ابرقدرت بی‌رقیب در سطح بین‌المللی به حساب می‌آمد. اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل از زمان تأسیس آن در سال 1946 دارای حق وتو بوده اند. این پادشاهی یکی از قدرت های برجسته تسلیحات هسته ای جهان است و از نظر هزینه های نظامی در رتبه چهارم جهان قرار دارد.