رقابت جهانی با فرانسه
پس از صلح بین هلند و انگلیس در سال 1688، دو کشور به عنوان متحد در یک جبهه در جنگ نه ساله جنگیدند. اما از آنجایی که جنگ در قاره اروپا (و دور از بریتانیا) انجام شد، انگلستان را بسیار قدرتمندتر از هلند کرد، که مجبور بود بیشتر بودجه خود را صرف جنگهای زمینی پرهزینه کند. پس از این جنگ و در قرن هجدهم، بریتانیا به بزرگترین قدرت استعماری جهان تبدیل شد و فرانسه که هنوز قدرت اصلی در قاره اروپا بود، بزرگترین رقیب آنها شد.
پس از مرگ کارلوس دوم پادشاه اسپانیا در سال 1700 و اعطای امپراتوری و مستعمرات آن کشور به فیلیپ، نوه پادشاه فرانسه، این امر منجر به اتحاد بسیار نزدیک بین فرانسه و اسپانیا شد. این موضوع مورد قبول انگلستان و دیگر قدرت های اروپایی نبود به همین دلیل در سال 1701 انگلستان، پرتغال، امپراتوری مقدس روم و هلند به هم پیوستند و به اسپانیا و فرانسه اعلان جنگ دادند. این جنگ به "جنگ های جانشینی اسپانیا" معروف شد و تا سال 1714 ادامه یافت.