نقره یا سیم یک عنصر شیمیایی با نماد Ag است. نقره فلزی نرم، سفید، براق و جذاب است که کمترین مقاومت الکتریکی ویژه را در بین تمام عناصر و بالاترین رسانایی حرارتی را در بین تمام فلزات دارد.
نقره در طبیعت به صورت خالص و به صورت آلیاژ طبیعی با طلا و سایر فلزات و همچنین در برخی مواد معدنی وجود دارد.
بیشتر نقره تولید شده در جهان به عنوان محصول جانبی از معدن مس، نیکل، سرب و روی به دست می آید.
آلیاژهای برنز بسیار متفاوتی وجود دارد، اما متداول ترین برنز امروزی 88 درصد مس و 12 درصد قلع است .
آلفا برنز از محلول جامد آلفا قلع در مس تشکیل شده است.
در آلیاژهای آلفا برنز از قلع 4 تا 5 درصد برای ساخت سکه، فنر، توربین و باله استفاده می شود.
برنز تاریخی از نظر ترکیب بسیار متغیر است، زیرا اکثر فلزکاران گذشته احتمالاً از ضایعات موجود استفاده می کردند.
نمونه ای از شمعدان برنزی قرن دوازدهم در بریتانیای کبیر حاوی مخلوطی از مس، روی، قلع، سرب، نیکل، آهن، آنتیموان، آرسنیک با مقدار غیرمعمول زیادی نقره است و این مخلوط نشان می دهد که این شمعدان از یک انبار سکه به دست آمده است.
برنز قرن سیزدهم بنین در واقع برنج است.
برنز آلیاژی است که عمدتاً از مس و معمولاً با 12 تا 12.5 درصد قلع و با افزودن فلزات دیگر (مانند آلومینیوم، منگنز، نیکل یا روی) و گاهی غیر فلزاتی مانند فسفر یا شبه فلزات تشکیل شده است.
به عنوان آرسنیک یا سیلیکون. این افزودنی‌ها طیف وسیعی از آلیاژها را تولید می‌کنند که می‌توانند سخت‌تر از خود مس باشند یا خواص مفید دیگری مانند استحکام، شکل‌پذیری یا ماشین‌کاری داشته باشند.
مس نام عنصری در جدول تناوبی با نماد شیمیایی Cu (برگرفته از کلمه لاتین cuprum)، عدد اتمی آن 29 و عنصری فلزی با قابلیت چکش خواری و رسانایی حرارتی و الکتریکی بالا است و دارای بالاترین رسانایی الکتریکی بعد از نقره، اما به دلیل قیمت مناسب در مقایسه با نقره، مس کمتر از نقره در سیم‌های برق مصرف می‌شود.
مس خالص نرم و چکش خوار است و در صورت قرار گرفتن در هوای آزاد رنگ زرد متمایل به قرمز دارد.
مس و آلیاژهای آن هزاران سال است که مورد استفاده قرار می گیرد.
در دوران روم باستان، معادن مس در قبرس مورد بهره برداری قرار می گرفت.
ریشه نام لاتین مس از کلمه ?yprium به معنای فلز قبرس است که بعداً به مس کوتاه شد.
ترکیبات مس معمولاً به صورت نمک های مس (II) یافت می شود که رنگ آبی یا سبز کانی هایی مانند آزوریت و فیروزه که در گذشته جواهری محسوب می شدند به دلیل این فلز است.
مس در معماری ساختمان و هنرهای تزئینی نیز کاربرد دارد.
نقره یکی از فلزات نجیب محسوب می شود و بیشترین کاربرد آن به دلیل قابلیت های آن به عنوان یک فلز نجیب و همچنین رسانایی بالای آن است.
در سال های اخیر بیشترین مصرف نقره در بخش های صنعتی (به ویژه صنایع الکترونیک)، ساخت جواهرات و لوازم تزئینی، ساخت سکه و مدال، عکاسی و ساخت ظروف غذاخوری و کارد و چنگال بوده است.
از دیگر کاربردهای نقره می توان به ساخت آینه و دوربین به عنوان کاتالیزور فرآیندهای شیمیایی، آمالگام برای پرکردن دندان و ساخت برخی آلات موسیقی اشاره کرد.
علاوه بر این، سکه ها و شمش های نقره برای سرمایه گذاری و به عنوان پناهگاه امن سرمایه مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا نقره در بیشتر موارد رشد بهتری نسبت به طلا داشته است و سرمایه گذاری در شمش نقره از سوی کارشناسان توصیه می شود، همچنین به دلیل اکسید نشدن نقره. نگهداری از آن بسیار آسان است.
نحوه قرارگیری الکترون ها در نقره
نقره یک عنصر فلزی با عدد اتمی 47 در گروه Ib و در دوره چهارم جدول تناوبی است. جرم اتمی 107868 ظرفیت 1 دارای دو ایزوتوپ پایدار است.
